هوای شرجی اینجا
به خاک آلوده ست
و ذره ذره غبارش
که از عراق رسیده
سوغات مهمانهای ناخوانده انجاست
چه بوی یانکی تندی!
تمام مدت چشم بادومی های ناکازاکی را خیال می کنی
به عربهای آفتاب سوخته عراقی
لبخند اشنا می زنند
و احتمالاً چند نسل بعد می فهمی
که این خیال یعنی چه.
اینجا اهواز است
گرد یانکی نشان عراقی
از کدام سفارتخانه روادید گرفته
که مجوز ورود به کام ما را هم دارد؟!
اینجا اهواز است
شرجی و گرد و خاک
مانع کار ادارات نیست
تعطیلی برای از ما بهتران تهرانی ست:
برف بازی وقت می خواهد!
ما که خودمان خاکی،
آبمان خاکی ست،
بگذار هوایمان هم خاکی باشد.
پ ن: اون بچه کنکوریه بود تو چند مطلب قبل گفتم می خواد امیرکبیر قبول شه ولی حوصله درس خوندن نداره ! هنوزم منتظر راهنماییتون هست ها!
