سلام شاهد

خيلي خوشحالم که خيلي اتفاقي از وبلاگ شما سر در اوردم! حالم رو عوض کردي، دو قطره اشک از چشم هاي گناه آلودم چکيد و رسم انسانيت است که به خاطر پاک شدن از شما تشکر کنم.

من دانشجو ام. يکبار فقط براي هوا خوري به قافله عشق پيوستم و رفتم خوزستان، رفتم فکه تون رو ديدم. خاکي داشت که نمي خواستم برگردم، حق داري هنوز ازش ياد ميکني حق داري. دوست داشتم قسمت مي شد و هميشه اونجا مي موندم اما نمي شد. بايد دوباره به زندان آهن و پول برمي گشتم... خوش به حالت که بوي فکه هنوز روي لباسات مونده خوش بحالت.

خيلي حرف تو دلمه اما... اما يا گفتني نيست يا ...

بگذريم.. ازت مي خوام که مارو توي دعاهات فراموش نکني...