ميدانستم عاشق باراني ،

آنقدر اشک ريختم تا خورشيد بتابد بر روي سيل اشکهايم ،

تا اشکهايم ابر شود و باران ببارد

اين اشکهاي من است که بر روي تو ميبارد

آسمان با ديدن چشمهاي من مي نالد

عشق همين است و راه آن نفسگير

باز هم ميخواهم عشق را با تمام دردهايش،

دردهايي که درد نيست چون دوايش تويي

خيالي نيست دلتنگي ها و بي قراري هايش، چون چاره اش تويي

عزيز من تويي، در راز و نيازهايم تنها تويي

با تو بودن يعني همين ،

يعني من عاشقم بيشتر از تمام عشقهاي روي زمين

عزيزم خيلي دوستت دارم ، تنها همين احساس است که در دل دارم

اين کلام جاودانه را از من بپذير ، در روزي که قلبم درونش غوغاست...