يکي دوبار که رفت ديدار امام، تا چند روز حال عجيبي داشت. ساکت بود. مي نشست وخيره مي شد به يک نقطه مي گفت«آدم وقتي امام رو مي بينه، تازه مي فهمه اسلام يعني چه. چه قدر مسلمون بودن راحته. چه قدر شيرينه.» مي گفت «دلش مثل درياست. هيچ چيز نمي تونه آرامششو به هم بزنه. کاش نصف اون صبر و آرامش، توي دل ما بود