سلام.

ناز تايپيدنت!!!!

حرفت که درسته. بحثي نيست.

ولي من تو اين روز معلم، حس يه بچه کوچيک رو دارم کنار يه کوه سر به فلک کشيده که هرچي ميخوام از عظمتش بگم کم گفتم....

متاسفم که اسم و قيافه يکي دوتا از معلم هام رو فراموش کردم.

وقتي از دانشگاه فارغ التحصيل شدم، کنار هر درسي که تو کارنامه ام بود، اسم استادي که باهاش اون درس رو داشتم نوشتم تا حداقل اسم شون يادم نره.

راستي کسي تا حالا شمرده که از روزي که رفته مدرسه تا الان( هر چي که هست) چند تا معلم داشته؟ من که سر انگشتي حساب کردم حدود 120 تا مي شدند!!! همين آخريش هم يک ماه پيش باهاش آشنا شدم.(مربي کلاس پينگ پونگم رو ميگم...)

هر دفعه هم هر کدومشون رو ببينم يه شور خاصي تو دلم ميفته که نگو. با وجود اينکه الان خودم شاگرد دارم ولي وقتي يکي از معلم هام زنگ ميزنه خونمون و احوالم رو ميپرسه حسابي شرمنده اش ميشم، يا يکيشون شب عروسيم اومد و يه انگشتر خيلي قشنگ برام کادو آورد. گوشام از خجالت سرخ شده بود.

اميدوارم همه معلم هام سلامت و عاقبت بخير باشند.

"قدر استاد و معلم که پيمبر گونه است

مي توان درک ز من علّمني حرفاً کرد"

به همين بهونه: "مقام همه معلم هاي عزيز گرامي باد"

ببخشيد طولاني شد.