پيام
+
اين درد کوچکي نيست / در روستاي ما / مردم / شعر مرا به شور نمي خوانند / گويا زبان شعر مرا،ديگر / اين صادقان ساده نمي دانند / و برگهاي کاهي شعرم را -شعري که در ستايش گندم نيست- / يک جو نمي خرند ... از من گذشت / اما دلم هنوز / با لهجه ي محلي خود حرف مي زند ... *(قيصر)*
غزل صداقت
91/2/12
*شاهد*
ولي من هنوز به لهچه ي محلي حرف مي زنم :)
*شاهد*
آفرين به مهديه ي خومون :)