محرم که از راه می رسد ندای هل من ناصر حسین در گوش مان طنین انداز می شود و
این روزها ناله های کودک زخمی غزه انعکاس این ندا را صد چندان می کند.
و آیا کسی هست که ببیند و دلش نلرزد ؟ و آیا می توان بر کسی که دل بر چنین صحنه های نلرزاند نام انسان نهاد؟ و آیا از حاکمانی که خوی اشغال گری و درندگی اسرائیلی در وجودشان تا آنجا رخنده کرده که خود خواهان غصب خلیج فارس و عربی کردن آنند می توان انتظار مبارزه با اشغال گری اسرائیل را داشت؟
و این بار نیز مثل همیشه فرمان رهبر عزیزمان فصل الختام همه ی اظهار نظرها شد و با لازم خواندن حمایت از مردم بی دفاع غزه ، بر هر فرد مسلمان در واقع تکلیف را بر همه روشن نمودند.
و حال ماییم که باید راهمان را مشخص کنیم در همین آغاز محرم باید معلوم شود که با کاروان حسینیم یا...
امروز فریاد مرگ بر اسرائیل مان تا خدا بلند خواهد شد و با آمین مهدی (عج) بدرقه می شود تا کر شود گوش هر آن کس که نمی خواهد شنید.
