به نام او ...
فاطمه ؛ نامی به وسعت تمام جهان ، نامی برای مردن ، نامی برای تا ابد زیستن ، نامی برای بی که بدانی چرا ، گاهی گریستن .
هرچقدر که طوف او را میکنم ، باز هم نمی شناسمش . برای رسیدن به اوج او هر راه را که می پیمایم ، راه دیگر جلوی پایم سبز می شود .گویی منشوری است با هزاران وجه.
تمام سرزمین عشق را که بگردی کلامی زیباتر نمییابی از یک: « یا زهرا » .
فقط کافیست چشمانت را آهسته ببندی تا تمام فاصله را از 85 تا 59 به یک آن بپیمایی و در زیر آتش بی امان دشمن روی خاک تفتیده جنوب بنشینی و دست بر پهلوی خسته و خون آلود همرزم شهیدت بکشی و فریاد بزنی : « یا زهرا » تا ره صد ساله حافظ و مولانا و شبلی و بایزید را یکشبه درگذری و دریابی که :
« از خود تا خدا فاصله یک قدم است ؛ از خود برخیز تا به خدا برسی.»
