دیروز دربی پایتخت برگزار شد. پرسپولیس برد. بعد از مدتها!
طبق عادت باید از خوشحالی بال درمیاوردم و به تمام دوستای استقلالیم sms تسلیت می فرستادم. ولی حسش نبود.
دیگه این چیزا واسم عادی شده. یه دوست رهگذر تو پست قبلی گفت که وبلاگم هم عادی شده. دنیا همش عادیه.اومدن ، رفتن ، منتظر بودن، دلشکوندن... . تنها یه چیز می تونه این روال عادی رو به هم بزنه. اون هم تویی!
تویی که چشم امید ما به قدمهای پاکته . تویی که می دونم میای اما کی نمی دونم...
از عدالت می خوام بگم، اما انتهای عدالت یعنی اومدن تو!
از دوستی می خوام بگم، اما انتهای دوستی یعنی اومدن تو!
از پاکی خون شهدا می خوام بگم، اما انتهای پاکی و هدف خون شهید یعنی اومدن تو!
از ...
پس فقط می تونم بگم:
آقا تو رو خدا بیا!
و دلم میگه که حالا حالاها نمی یاد....
