سخنرانی دکتر محمود احمدی نژاد در مجمع عمومی سالیانه سازمان ملل متحد بار دیگر روی کردهای اصیل انقلاب اسلامی را به جهانیان گوشزد کرد.
ایشان در راستای فرمایشات امام خامنه ای که پاکستان را فوری ترین مسئله جهان اسلام دانسته اند - و بر خلاف صدا و سیما که حتی در پخش خبر خطبه هیا نماز عید فطر بخش مربوط به پاکستان را به صورتی ناباورانه در انتهایی ترین بخش خبر منعکس کرده بود- سخنرانی خود را با پرداختن به سیل پاکستان و لزوم یاری همگان به مردم رنج کشیده آن کشور آغاز نمودند.
پرداخت بسیار زیرکانه به مسئله انفجار برجهای دوقلو و تشبیهشان به هلوکاست عملا هر دومسئله را زیر سوال برد.
اما مسئله قرآن سوزی چیزی نبود که در نگاه احمدی نژاد مورد اغماض قرار گیرد و به شیوه ای بسیار تأثیرگذار یعنی به دست گرفتن قران و انجیل به ابراز اعتراض خود و امت اسلام پرداخت.
ظهور زیباترین فصل سخنان رئیس جمهور مردمی ایران اسلامی بود آن هم در قلب کشوری که تمام تلاشش نابودی معنویت حقیقی ست. به اعتقاد حقیر سخنی را که سالهای سال است علما وهنرمندان سعی در گفتن آن با هزار و یک ایهام و اشاره دارند، دکتر احمدی نژاد بسیار ساده و شفاف و رسا بیان نمود. اعتقاد به منجی و انتظار فرج صاحب الزمان(عج)، کسی که از پدرش از نسل پیامبر اسلام است و مادرش از تبار مسیحیان.
افتخار و غرور احساساتی بودند که در تک لحظات سخنرانی وجودم را می پیمودند لابد شما هم اینگونه بودید.