توی این چند وقته عبارت "جنگ نرم" رو بارها و بارها از زبان افراد مختلف و بخصوص مسئولین رده های مختلف نظامی و امنیتی شنیدیم. جالب اینه که همه خودشون رو در صف اول جنگ نرم می دونن! و البته برای اثبات این مدعا هر چند وقت یک بار بخشنامه ای به زیر دستاشون می نویسن و با برپایی چهارتا کلاس و مسابقه وبلاگ نویسی و برپایی همایش هایی که تنها نتیجه شون پر کردن بخش "لا لا لالایی" برنامه صرفا جهت اطلاع هست! فکر می کنند که اصلی ترین فرمانده ی جنگ نرم هستند!! غافل از اینکه تمام این حرکات در نهایت فقط "دفاع نرم" هستند نه "جنگ نرم"!
در واقع با یک نگاه گذرا به عملکرد مسئولین می تونیم خیلی راحت به این نتیجه برسیم که تنها افرادی که توی این مدت " جنگ نرم " رو فرماندهی کردند خود شخص امام خامنه ای و دکتر احمدی نژاد بودند.
در مفهوم جنگ، حمله حرف اول رو میزنه و حمله نرم یعنی با دقت، مسائل و مشکلات طرف مقابل رو زیر ذره بین بگیری و در موقع مقتضی با رو کردن اونها ازشون به نفع خودت استفاده کنی و این چیزیه که بارها و بارها در سخنرانی ها و موضع گیری های رهبر فرزانه انقلاب و ریاست محترم جمهور دیده شده.
این که منتظر باشیم تا دشمنان - چه داخلی و چه خارجی- شبهه ای رو مطرح کنند و بعد ما خودمون رو به آب و اتیش بزنیم تا پاسخ شبهه شون رو پیدا کنیم و بعد کلی هزینه کنیم تا این پاسخ رو در ذهن مخاطبان جایگزین کنیم به هیچ وجه جنگ نیست! و هیچ وقت به پیروزی نمی رسه! چون تا همیشه ابتکار عمل رو به دست دشمن سپردیم و خودمون رو در موضع انفعال قرار دادیم.
برای پیروزی باید حمله کرد.