هنوز تصویر خونی بحرین سرخ ترین رنگ رسانه است و صدا و سیمای ما کلی برنامه دارد برای پرکردن اخبار...
هنوز ورد زبان پیرزنان ما لعنت به آل سعود ست و اما بعد، سرودست می شکنیم برای زیارت قبولی عمره ی دهم فلان همسایه و چه زود از یاد می بریم تیرهایی که پول حج ما به حلق زنان بحرین شلیک می کند...
اینجا هنوز عکس های ندا دست بدست می شوند و برای مرده های خیالی دنبال قبر می گردند و کسی وقت ندارد شعرهای دختر شهید بحرینی را از حفظ کند...
اینجا بازار لج بازی های مجلس و دولت انقدر گرم است که دیگر حالی برای دفاع از تو باقی نمی ماند!
اینجا حتی تحلیل اوضاع وخیمت را هم به عهده ی ره بر گذاشته اند و اوست که یک تنه بار همه مان را به دوش می کشد.آه رهبرم...
اینجا حتی به خودمان زحمت نمی دهیم بپرسیم برای آمدن در کنار تو باید بلیط کشتی بگیریم یا هواپیما! فقط صدای شعارمان بلند است که یکی بیاید از مظلوم حمایت کند . آن یکی کیست اما نمی دانیم!!!
مظلوم بحرینی شرمنده ایم... شهدا شرمنده ایم ... یا صاحب الزمان شرمنده ایم ... آه آمار شرمندگیمان زده بالا ! شرمندگی، شرمنده ایم!
