آی قصّه قصّه قصّه
قصّه ای عاشقونه
از دو برادری که
شدن ماه زمونه
یکی امام حسین و
یکی حضرت عبّاس
یکی یه شاخه ی گل
یکی عطر گل یاس
وقتی خدا عبّاسو
به حضرت علی داد
امام علی به عبّاس
یه درس خوشگلی داد
قنداقه ی عبّاسو
دور حسین می گردوند
ماه بنی هاشمو
به دور نور می چرخوند
یعنی که عبّاس من
یار سپاه دین باش
تو لحظه های سختی
پشت و پناه دین باش
کربلا امتحانِ
عبّاس ازون درسا بود
روز نشون دادنِ
پستی نامردا بود
عبّاس با نمره ی بیست
اون امتحانو رد کرد
حرف خدا رو گوش داد
حال یزیدو بد کرد
حالا که نوبت ماست
باید که گوش بگیریم
مثل جناب عبّاس
علم به دوش بگیریم
علم برای ماها
حرفای پیغمبره
دوست داشتن خوبی و
یاوری رهبره
(شعر از شاهد)
