دیروز بازار بودیم رفتیم با دوستم چند تا وسیله خانه بخریم.
از جمله تلویزیون، دوربین فیلم برداری و...
با دوستم سر جنس ایرانی و خارجی اختلاف نظر داشتیم. دوستم اصرار داشت جنس خارجکی بگیریم و من بلعکس...

تلویزیون ایرانی(ال سی دی پارس32اینچ) بود  420هزارتومان همون اندازه جنس های خارجی از 750هزار تا 1میلیون و 400 بودن به ایشون گفتم خب جنس ایرانی بگیرید بهتره که به اقتصاد مملکت کمک می کنید!

اما علی رغم تمام آگاهی ایشون بازهم اصرار داشتن جنس خارجی بگیرین!!!! میگفتن که ما چندین ساله مرزها رو برای برخی لوازم خاص بستیم فقط برای برخی کالاهای عمومی و... واردات داریم چه اتفاقی افتاده؟ استاندارد ماشین های تولید داخل که در حد بسیار پایین چه از نظر مصرف سوخت چه از نظر ایمنی! پژو یک ماشین میاره لب مرز با مثلا16میلیون اما همون ماشین تو داخل با کیفیت پایین‌تر سرهم بندی میشه 50میلیون! من اگه اعتقاد داشتم که خرید جنس ایرانی کمکی به بهتر شدن وضع موجود میکنه حتما می خریدم. اما این کارخانه داران و صنعت ما فقط به فکر خودشون هستن! نه به فکر مملکت!

خودم نگاه کردم دیدم و اگه شما هم  تو بازار لوازم خانه بگردیدن می بینید که پاکشوما محصولاتش با برند ال جی هستن، مادایران داره قطعات شرکت های کره ای و چینی رو سرهم میکنه و تحویل مردم میده،‌اسنووا هم که از اسمش پیداس، آبسال هم دیگه چیزی ازش نمیگم و چند شرکت داخلی دیگه که حالا بماند... تا میپرسی میگن موتورش اصل فرانسش، اصل ایتالیاس، اصل کره‌س با 5 سال ضمانت یا 10 سال و از این حرفا
وقتی هم میری سراغ این شرکتها دادشون به هواس که دولت بهمون نمیرسه و چیزا گرونه و مالیات چیه و حقوقها بالاس و داریم ورشکست میشیم و ... که حتما همتون شنیدین
ژاپن بعد از جنگ جهانی و بمباران اتمی از داشتن ارتش محروم شد و آمریکا خواسته بود که اقتصاد ژاپن رو در دست بگیره به همین خاطر اجناس خودش رو با بهترین کیفیت و کمترین قیمت روانه بازار ژاپن می کنه اما ژاپنی ها ترجیح میدن اجناس گرون خودشون رو با بدترین کیفیت خریداری کنن تا به اقتصاد خودشون کمک کنن.
ما تو ایران شرایط شبیه ژاپنه اما با کمی تفاوت، اینکه اجناس داخلی(معمولا) ارزونتر  و با کیفیت پایین و اجناس خارجی (عموما)با کیفیت بالاتر و گرونتر
 حالا چرا برخی از مردم ما توجهشون به کالاهای خارجیه؟
من چند دلیل به ذهنم رسیده :
1- توجه به اینکه سطح زندگی و سطح حقوق دریافتی مدیران معمولا چندین برابر کارکنان یک مجموعه اس و معمولا غیر شفاف و بکلی سری و حتی با رده بالاتر از نظر امنیتی.از برخی افراد که به کشورهای خارجی و اروپایی و حتی آمریکا سفر می کنن می شنویم که مثلا تو سالن غذا خوری همون جایی که کارگران غذا میخورن بالاترین رده مدیریت هم میشینه غذاشو میخوره مثل بقیه تقریبا شبیه این چیزی که الآن تو سریال ستایش نشون میده! پس نمیشه گفت این سبک زندگی مدیران ارشد و میانی خارجیه من که اسم واقعیش رو پیدا نکردم!منظورم اینه که تو یه سطح زندگی می کنن و اگه یه دفعه از دستشون در میره و یه پاداشی که به مدیران دادن لو بره کلی افتضاح و اخراج و استعفا پیش میاد!
2- عدم اعتماد مردم به شرکتهای تولید کننده داخلی این بی اعتمادی شاید بیشترین علت اون در عدم شفاف بودن عملیاتهای مالی شرکتها باشه
3- عدم اعتماد شرکتها به دولت که این تو تخصص من نیست!
4- عدم اعتماد دولت به شرکتها که من اصلن نمیتونم! وارد این بحث بشم!
5- سیاست های دو پهلو و اشباه دولتمردان. (اینو دیگه حرفش رو نزن که بخوام چیزی بگم!)
6- زدو بندهای سیاسی بین کشورهای مختلف(ببخشید باید بووووق میزاشتم)
7- قوانین دست و پاگیر که از طرف مجلس بر دولت تحکیم میشه.(نمیدونم شاید این خط رو باید شطرنجی میکردم؟)
و بقیه رو خودتون حدس بزنید
گذشته از شوخی، ره‌بر انقلاب امسال رو سال جهاد اقتصادی نامیدن اما شایدبا توجه به سخنان ره‌بر، از اقدامات مسئولین در این زمینه زیاد راضی نباشن.

اینها همه طرح مشکلات بود اما تا اونجایی که به من مربوط میشه راه حل هم دارم که شاید هم نیاز نباشه دراینجا مطرح بشن و یا اینکه راه حلها رو ره‌بر گفتن فقط کسی نیست اجرا کنه!(البته وقتی منشور کورش جاش رو به نامه مولا به مالک میگیره بیشتر از این انتظار شاید بیجا باشه! البته امیدورام همون منشور کورش هم که بعضی ها اصرار دارن هم اجرا بشه که وضعمون خیلی بهتر خواهد شد هرچند نامه مولا به مالک بسیار متمدن تر از منشور کورشه اما همین هم اجرا بشه غنیمته)

نمیدوم آیا مسئولینی هستن که بتونن این چند خط رو مطالعه کنن!! و من امیدارم .
پ.ن: یادم رفت بگم وقتی داشتیم می رفتیم منزل چون تلویزیون نداشتیم گفتم از این دست فروشه چندتا فیلم بخریم بریم خونه ببینیم! دوستم گفت اینا دیگه باید خارجی باشن! گفتم دیگه چرا گفت حداقل نون چندتا کارگردان ایرانی رو آجر نکن!! گفتم اینو خوب اومدی هرچند فیلم نخریدیم اما کلی خندیدیم

 التماس دعا