امشب شب تولد زمینه...
زمین ... همین زمین خاکی معصوم مظلومی که سالهای ساله شاهد اومدن و بودن و رفتن ما آدماست.
تا حالا پیش خودتون فکر کردین که زمین در مورد ما چی فکر می کنه؟ چه احساسی داره وقتی موقع عصبانیت محکم مشتمون رو روی سینه ش می کوبیم و دق دلیمون رو روی اون خالی می کنیم؟ یا چطور نگاهمون می کنه وقتی صاف صاف روش راه می ریم و پابرهنه می پریم وسط ذکر گفتنش و گناه می کنیم؟
آها اصلا بیاید یکم روشنفکر بازی دربیاریم و از این زاویه به موضوع نگاه کنیم! زمین چه حسی داره وقتی به زور دلش رو سوراخ می کنیم و نفتش رو بیرون می کشیم و بعد آشغالامون رو خیلی با کلاس تحویلش می دیم؟
اگه با معیارهای ما زمینیا بخوایم مسئله رو بررسی کنیم فکر کنم خیلی وقت پیش باید زمین از زمین بودن خودش استعفا می داد اما زمین ما آسمونی تر از این حرفاست.... رو حرف خداش حرف نمی زنه ..... خدا بش گفته زمین باش پس با عشق، عاشق زمین بودن خودشه.
بیاید یکم زمین باشیم.
اعمال شب و روز دحوالارض فراموش نشه. دعامون کنید
