خیلی وقته وبلاگ رو اپ نکردم. آخه حسش نبود!
ولی حالا وظیفه داشتم که بیام و اعتراض خودم رو به عمل قبیح صهیونیستها تو تخریب قسمتی از مسجد الاقصی اعلام کنم و اون رو بدور از تمام آرایه های ادبی و کنایه های مرسوم محکوم کنم.
حتی اگه این محکومیت رو هیچ کدوم از مسئولین جهانی نبینن و برای هیچ کس مهم نباشه!
ولی من اعتقاد دارم که هر حرفی که از دهن آدم بیرون میاد انرژی ای رو تو جهان ساطع میکنه و تمام کائنات رو به جنب و جوش میندازه تا انسان به هدفش برسه. برای همین هم هست که هر سال پرشورتر از سال پیش تو راهپیمایی ها شرکت میکنم.
امروز هم اومدم تا فریاد بزنم :
مرگ بر اسرائیل
و دعا کنم:
اللهم عجل لولیک الفرج
