6 تیر روز گره خوردن دست سیدعلی در دستان ابوالفضل(ع) و هدیه دوباره جان عشق به جمع عاشقان گرامی باد.
دستان مهربانت برشانههایعشق است
زیباترین کلامت از واژههایعشق است
ای نورکبریایی، ای رهبر خدایی
بر وادی تن تو، گویا ردای عشق است
چشمان بیتوانم، عیسیدم تو خواهد
زیراکه در نفوست عطروصفایعشقاست
لبخندجان فروزت بر چهرهام بیفکن
کان خندةخدایی، چونکیمیایعشقاست
بادیدن تو، عشقم، اشکم روانه گشته
ویناشک صافوساده،ازشعلههایعشقاست
زیباتر از بهارم ای مهر عالم افروز
میدان تابش تو، تا ناکجای عشق است
روی زمین قلبم، جای عبورگام است
گامی که درطنینش آوای پای عشق است
برصفحهیدلمننامتهمیشهباقی است
چون نام تومثال آن ناخدای عشق است
ای آشنای تاریخ، گلبرگ نام خوبت
پیچیده تا همیشه، درلابلای عشق است
ای ایستاده چون کـوه برتارک سیـاست
این اقتدار و شوکت ازاعتلای عشق است