این روزها یادآور روزهای پایان جنگ و روزهای جام زهر و قطعنامه ی 598 هست ..
جدای از خاطرات تلخ و شیرینی و عبرتهای فراوان سیاسی ای که این روزها به یادمون میارن برای من همیشه تلنگری برای عدم هک شدگی هستن!...
هنوز دبستان می رفتم که روزی از روزها از قضا دست روزگار به من تنگ آورد و برای تهیه برگه A4 مورد نیاز نقاشیم رفتم سروقت سامسونت ابوی بزرگوار که البته منزل تشریف نداشتند و دیدم که ای دل غافل چه نشستم که سامسونت رمز داره!
من هم چون دیدم که حیفه عطش نقاشی در جان قلم بخشکد لاجرم زدم تو خط روانشناسی پدر محترم و برآن شدم تا اعداد سه رقمی مهم براشون رو یکی یکی بتستم!
طبق قاعده اولین عدد شماره شناسنامه شون بود که نبود! ... پس کمی دایره تفکر رو بیشتر کردم و پیش خودم گفتم این مردان جنگ براشون جنگ و دفاع و فرمان امام از همه چیز مهمتره پس باید یه سه رقمی تو این مایه ها پیدا کنم و اولین انتخابم عدد 598 که شماره قطعنامه پایان جنگه بود و ... احسنت به هوش خودم که دقیق زدم به خال و سامسونت تَلَق کنان همی بازگردیدندی
الغرض .... در انتخاب رمزها و پسوردهای مورد نیاز در زندگی تون دقت بیشتری به خرج بدید تا مورد هجوم روانشناسان کوچک قرار نگیرید .. از ما گفتن!
امنیتی نوشت: بزرگی می گفت اگر کلمه عبورتان تنها از حروف یا تنها از اعداد تشکیل شده باشد یافتن آن برای یک هکر ده دقیقه طول خواهد برد! اگر مخلوطی از عدد و حروف و علامت ها باشد ، نیم ساعت و اگر مخلوطی از عدد و حروف و علامت ها به همراه استفاده از Caps lock در بین حروف باشد (که بهترین حالت پسورد است) نهایتا 24 ساعت زمان برای هک شدنتان لازم است!! ... امنیت هم امینت های قدیم
امنیتی نوشت2: هیچ گاه کلمه عبور خود را روی سیستم ذخیره نکنید... حتی شما دوست عزیز!
