تلوزیون صحنه هایی از پیوستن نیروهای ارتش مصر به مردم را نشان می دهد و من یکباره بر خود می لرزم از این همه شجاعت...

یک روی سکه پیروزی نهضت مردم و برکناری دیکتاتور مصر است و اما این سکه روی دیگری هم دارد - هرچند احتمالش بسیار ضعیف است اما به هر حال احتمال دارد - و آن عدم پیروزی مردم است. در این حالت، دیگر مردم، حتی درصورت دستگیری هم پس از طی دوره محکومیت آزاد می شوند اما نیروهای ارتش بی بروبرگرد حکم تیر در انتظارشان است. و این فکر ناخوداگاه تحسین شجاعت نظامیان مصری را بر زبانم جاری ساخت.

و امروز 19 بهمن یادآور از خودگذشتگی و شجاعت افسران و همافران نیروی هوایی ارتش ایران است. و من تازه امروز اوج شجاعت آن روزشان را درک می کنم.

تاریخ در حال تکرار است! و من در عجبم از حماقت دشمنان اسلام و انسانیت که برای تنوع هم که شده راه و روش خود را عوض نمی کنند و دقیقا همان راهی را می روند که بهمن 57 شکست و زبونی شان را تا ابد در تاریخ ثبت کرد. خنده دار است که از زبان حسنی نامبارک! می شنویم : من صدای اعتراض شما مردم را شنیدم و این جمله عینا همان جمله آن خائن پهلوی ست! و خنده دار تر است که می گویند دیکتاتور مصری برای معالجه به اروپا می رود و شاه ایران هم درست برای معالجه 26 دی از ایران خارج شد و سالهای سال معالجه اش به طول انجامید!!!